Mijn moeder, zus en ik lagen in een tent. We zouden die dag naar een andere camping verkassen en hadden er al een hele leuke week opzitten. "Ik moet vandaag naar de dokter" zei mijn moeder. Ze zou door haar toenmalige vriend opgehaald worden, we waren toch niet ver van huis verwijderd, en die zou met haar mee gaan. De grote vraag werd al snel uitgesproken: "waarom moet je naar de dokter, mama?" Ze twijfelde of ze het antwoord zou geven, het was dan ook even schrikken toen ze het toch toegaf. "Ik moet jullie iets vertellen, ik ben zwanger."

Dat was flink schrikken... We waren al heel wat jaren met z'n vieren, mijn zus, moeder, broertje en ik. In een rijtjeshuis in Almere. Eerst was ik dan ook verbaasd en opstandig. Een broertje erbij, halfbroertje zoals ik eerst nog wel eens wou benadrukken, zat niet in mijn persoonlijke toekomst plan. Uiteindelijk kreeg mijn moeder een wolkje van een zoontje, een broertje, die Jeroen heet. Een lief klein jongetje met lichtblond haar en een prachtige lach. Dit lieve kleine jongetje heeft een enorme plek in mijn hart. Vandaag is het precies negen jaar geleden dat de vriend van mijn moeder 's nachts de kamer in liep en mij en mijn grieperige zus vertelde dat we net een broertje hadden gekregen. Met hem en mijn moeder ging het goed en we kregen enkele foto's te zien van een kleine baby die we die dag gingen ontmoeten.

Negen jaar later, vandaag, is Jeroen uitgegroeid tot een lief ventje. Hij houdt van de natuur, gaat graag naar musea en is dol op zijn grote zussen. Voor zijn verjaardag wil hij graag speksteen, om mooie kunstwerken van te maken. Jeroen heeft een enorme fantasie en lijkt onwijs op mij. Dus, lieve Jeroen, gefeliciteerd, ik houd van je.