Hierna popte de gedachte in mijn hoofd van hoe de fancy Hollywoodmensen altijd magisch weer dat extra buikje er af trainen als hun spiegelbeeld dezelfde reflectie weergeeft. Mij gaat dit absoluut niet makkelijk af, dus kan je wel stellen dat ik een beetje jaloers ben op de gedrevenheid en zelfbeheersing. Maar naarmate ik nadacht over deze dingen, hoe meer ik me eigenlijk realiseerde dat ik de geluksvogel ben, ik kan lekker 70 kilo wegen zonder kritiek van alle kanten, mensen vinden me niet walgelijk als mijn bovenarmen iets meer bewegen dan dat van het ideale schoonheidsbeeld.
Het gekke is dat als we naar mensen op TV kijken, dat we dan willen dat ze een overdreven versie van onze perceptie op mooi zijn. Dat ze soms zelfs perfect moeten zijn, actrices worden soms zelfs opgemaakt wakker! Gelukkig heeft de guru van elke New York liefhebbend vrouw een grote pukkel op haar kin, anders zou de wereld al helemaal door de WC doorgespoeld kunnen worden.
