Organic hojicha green tea drinken in een hippe koffietent. Hier zit ik met een boek dat ik van Sandrine heb geleend te genieten van de rustige sfeer en lekkere thee. Een lichte ruimte met donkere, "no nonsense", meubels en Franse lounge muziek. Het mooie Franstalige meisje met kort, donker haar vraagt of het bord wat ze had beschreven met krijt in goed Nederlands was. Het was prima, behalve dat ze "een stuk van taart" had geschreven.
Ik breng deze dag door in Brussel, een stad met twee talen dat goed de tweedeling van België illustreert. Het feit dat ze hier blijkbaar hun eigen taal mogen kiezen geeft een beetje een chaotisch idee. In sommige winkels staat alles in het Nederlands terwijl de meisjes aan de kassa's stug met bonjour openen en geen woord van mijn moedertaal lijken te spreken. Ook door de bedelaars, die ruimschoots te vinden zijn, word je in het Frans aangesproken. Of door de Aziatische winkeleigenares, die graag wou dat ik mijn tassen bij de kassa zette. Toen ik met een bitter gevoel verder de winkel in liep zag ik dat er een Aziatisch ogend meisje met handen vol tassen vrolijk rond liep in de winkel. Boos paradeerde ik naar de kassa om mijn tassen te pakken, daar werd ik verwelkomd met een blik die ik er zo weer uit wou rammen en driftig liep ik de winkel weer uit. "Takkewijf" zei ik toen ik in de deuropening stond, helaas sprak ze geen Nederlands.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten