Dit is geschreven in de trein met een bonkend hoofd.
Ik kan niet meer zeggen dat ik nog nooit in Arnhem ben geweest. Het was niet per ongeluk zo gekomen. Roos heeft er een kamer dus kwam ik langs om wijn te drinken. Iets waar ik momenteel, al zal dat niet zo lang meer duren, een beetje spijt van heb. Als je eigenlijk altijd in de randstad bent is het een beetje gek om door het Gelderse landschap te rijden en te realiseren dat Nederland zo lelijk nog niet is. Gelukkig zit ik in mijn eentje, al heb ik er wel lang voor moeten zoeken. Ik heb een kater en een rolkoffertje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten