Ik wil in liefdesbrieven het verscheurende verdriet van mijn afwezigheid lezen. Ik wil uit pure passie een envelop openscheuren met de verwachting van uitingen van puur verlangen. Een met de hand beschreven stuk papier met een gedroogde roos bijgesloten en de geur van het zweet wat het schrijven heeft gekost. Woorden die mijn hart harder laten kloppen dan het ooit heeft gedaan. Beloftes die niet nagekomen kunnen worden maar wel worden gedaan want een leven zonder hoop kunnen we niet aan omdat de afstand als een mes is die dwars door ons heen gaat. Ik wil een brief waarvan de voorgangers zijn opgepropt en weggegooid omdat alleen perfectie goed genoeg is.

Voor mijn verzameling.